بی تردید قدرت علمی یکی از موازنه های قدرت در دنیای کنونی است. هر چقدر کشور عزیز ما این قدرت را به دست آورد؛ بدون شک شرایط بهتری را تجربه خواهد کرد. البته قدرت علمی باید همراه با اخلاق و معنویت باشد.

یکی از نکات مهمی که مقام معظم رهبری همیشه بر آن تاکید دارندد؛ قدرت علمی است. معظم له در بیانه گام دوم نیز بر این مهم تاکید ورزیده اند و خطاب به جوانان گفتند که قدرت علمی: «آشکارترین وسیه ی عزّت و قدرت یک کشور است.

الحمدلله به برکت انقلاب اسامی، جمهوری اسلامی ایران در بحث علمی، حرف های بسیاری برای گفتن دارد. در بحث نانو، سلول های بنیادی، علوم پزشکی ، علوم نظامی و… و مهم تر از همه علوم هسته ای، ایران جایگاه قابل ماحظه ای دارد. این جهش علمی یادآور حدیثی از پیامبر اسلام است که خطاب به ایرانیان فرمود: «لو کان العلم منوطا بالثریا لتناوله رجال من فارس؛ اگرعلم به ثریا آویخته باشد مردانی از فارس به آن می رسند»[۱] این سخن پیامبر فقط مربوط به دوره های تاریخی ایران نیست؛ بلکه مسلما حال حاضر را نیز در برمی گیرد. امروزه جدای از دانشمندان داخل کشور، خیلی از دانشمندان ایرانی در کشورهای دیگر به تحقیقات علمی مشغول هستند.

البته علمی مثمر ثمر است که علاوه بر سود مادی و قدرت علمی، اخلاق و معنویت را نیز به انسان هدیه کند. حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «رَأْسُ الْعِلْمِ التَّمْییزُ بَیْنَ الاْخْلاقِ وَ اِظْهارُ مَحْمودِها وَ قَمْعُ مَذْمومِها؛ بالاترین درجه دانایى، تشخیص اخلاق از یکدیگر و آشکار کردن اخلاق پسندیده و سرکوب اخلاق ناپسند است.»[۲]

ما با کمترین تامل در می یابیم که وقوع دو جنگ جهانی و کشت و کشتارهای عظیم، بعد از مجهز شدن کشورهای اروپایی به علم و دانش  بود. الان نیز دولت مستکبر و جنگ افروز آمریکا مع الاسف دارای قدرت علمی بسیاری در جهان است. البته نه که بگوییم علم اروپا و امریکا به درد نمی خورد، بکه اینها از علم و دانش در جهت منافع شیطانی خود استفاده می کنند. باید علم را از این پیرایه ها زدود.

متاسفانه در کشور ما نیز چه بسا اساتید و دانشجویانی باشند که همان راه غرب را می پیمایند و علوم انسانی اسلامی را به باد انتقاد می گیرند و فریاد «علم، علم است» سر می دهند در حالی که اصلا این گونه نیست و علم سکولار، با علوم اسلامی کیلومترها فاصه دارد.

حاصل سخن این که ما قدرت علمی می خواهیم؛ اما این قدرت باید در خدمت اخلاق و مسلمانی و معنویت ما باشد.

پی نوشت

۱ــ قرب اإسناد (ط – احدیثه) / متن / ۱۰۹

۲ـــ غررالحکم و دررالکلم،ص۳۷۸