خداوند متعال با زائران حضرت امام حسین علیه‌السلام نجوا می‌کند و به او وعده برآورده شدن حاجاتش را می‌دهد.
خداوند متعال در مواطن مختلف و با اشخاص مختلف سخن گفته و نجوا کرده است. اگرچه سخن گفتن خداوند همچون مخلوقات نیست، ولی این سخن و نجوا در قالب الفاظ به حجت الهی منتقل، و از وی به مردم ابلاغ شده است.

از زیباترین سخنان خداوند با بندگان خود، نجوا با زائران حضرت امام حسین علیه‌السلام است.

با فرارسیدن اربعین سید و سالار شهیدان علیه‌السلام و حرکت سیل خروشان زائران به سوی حرم آن امام همام، مناسب است که زائران حسینی علیه‌السلام بدانند خداوند متعال در نجوای با ایشان به چه نکات مهمی اشاره کرده است.

امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «إِنَّ الرَّجُلَ … إِذَا أَتَاهُ (قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام) نَاجَاهُ اللَّهُ فَقَالَ: عَبْدِی! سَلْنِی أُعْطِکَ، ادْعُنِی أُجِبْکَ، اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ، سَلْنِی حَاجَتَکَ أَقْضِهَا لَکَ»؛[۱] «زمانى که زائر به نزد قبر امام حسین علیه‌السلام رسید، خداوند با وى نجوا کرده، مى ‏فرماید: ای بنده من! از من بخواه تا به تو عطا نمایم، مرا بخوان تا جوابت گویم، از من مطالبه کن تا به تو عطا کنم و حاجتت را از من بخواه تا آن را برایت برآورم».

در این چهار جمله موجود در نجوای پروردگار، سخن از اعطای درخواست و حاجات بی‌حد و حصر زائران حضرت امام حسین علیه‌السلام است. هرچه زائر بخواهد، خداوند به حرمت سیدالشهدا علیه‌السلام به  وی عطا می‌کند.

پی‌نوشت:
[۱]. کامل الزیارات، ج۱، ص۱۳۲٫