به زعم باطل معاندان اسلام و ادیان، دنیا و آخرت به هم ربط دارند. بنابراین کسانی که در پی آخرت هستند؛ طبعا دنیای خود را نیز  آباد نموده و کسانی که قیامت و خدا را به فراموشی سپرده اند، زندگی دنیوی خود را به صورت ناقص و کم ارزش دنبال می کنند. مثلا کسی که روزه می گیرد؛ علاو بر پاداش اخروی، طبعا از فواید دنیوی آن (نظیر سلامتی بدن) بهره مند می شود و کسی که بی اعتناست؛ طبعا بهره ای ندارد.

بنابراین کسانی که (مثلا) به گرفتن روزه تمایلی ندارند و  آخرت را نیز فراموش کرده اند؛ در حقیقت خود را فراموش کرده اند. «وَ لا تَکُونُوا کَالَّذینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ؛ و مانند کسانى مباشید که خدا را فراموش کردند، پس خدا هم آنان را دچار خودفراموشى کرد.»(حشر/۱۹).

نکت قابل تامل: با آنکه پزشکان غربی، روزه گرفتن را برای سلامتی بدن مفید می دانند؛ حیف است ما که مسلمانیم؛ خود را از این موهبت محروم کنیم.

گرفتن روزه از باب مثال بود(به خاطر  ایام ماه مبارک). وگرنه در بقیه احکام دینی نیز  همین رویه حاکم است. زیر که احکام دین برای آبادانی آخرت و دنیا جعل شده اند.