یکی از بحث های عامیانه و دم دستی که متاسفانه در جامعه جا افتاده است؛ داشتن جنبه و ظرفیت در دیدن فیلم ها و نوارهای مبتذل است. به عبارت دیگر بخشی از جامعه می گوید که اگر دیگری ظرفیت ندارد؛ من چرا ملاحضه رفتار او را بنمایم . در حالی که ما حتی نسبت به افراد بد و آلوده(چه رسد به بی ظرفیت) وظیفه داریم و باید کاری نکنیم که او بیشتر گرفتار شود.

قرآن می فرماید: «یا نِساءَ النَّبِیِ‏ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً؛ اى همسران پیامبر، شما اگر تقوا پیشه کنید مانند دیگر زنان (عادى) نیستید، پس با گفتارتان ناز و عشوه مریزید تا کسى که در دل او مرض (فسق و فجور) است (در شما) طمع ورزد، و گفتارى نیکو (و دور از تحریک و ریبه) بگویید.»(احزاب/۳۲)

آیه فوق، خطاب به همه زنان است و زنان پیامبر را از باب تاکید مورد خطاب قرار می دهد. البته یک قاعده کلی نیز هست(احساس مسولیت در برابرافراد آلوده).

ما نسبت به افراد آلوده مسولیم؛ چه برسد به برادران دینی.

داشتن ظرفیت یک بحث است و گناه نکردن و دیگری را به گناه نینداختن بحث دیگر.