چشم نداشتن به مال دیگران، و تلاش برای زندگی مادی؛ دو روی یک سکه

چشم نداشتن به مال دیگران یکی از وجوه سبک زندگی اسلامی است. اما هنر اینجاست که در عین چشم نداشتن به مال و زندگی دیگران، از تلاش برای کسب روزی خداوند غافل نشویم. چون که غافل شدن از این نکته، آسیب های خاص خود را به همراه دارد.

قرآن در آیه ای از سوره طه، سبک زندگی فوق را برای ما بیان می کند: «وَ لا تَمُدَّنَ‏ عَیْنَیْکَ إِلى‏ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَهَ الْحَیاهِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏؛ و هرگز چشمان خود را به نعمتهاى مادى، که به گروه‏ هایى از آنان داده ‏ایم، میفکن! اینها شکوفه‏ هاى زندگى دنیاست؛ تا آنان را در آن بیازماییم؛ و روزى پروردگارت بهتر و پایدارتر است.»[۱]

پیام این آیه، چشم نداشتن به مال دیگران و حسرت نخوردن بر آن، و نیز تلاش برای کسب روزی خداوند است. اگر کسی خدای ناکرده، سبک زندگی خود را با این آیه تطبیق نداده باشد، علاوه بر اینکه ممکن است از لحاظ امور اخروی افت کند(مادی گرا شدن)، چه بسا در کارهای دنیایی خود نیز افت کند.

یک مثال: فرض کنیم یک نفر انسان خوبی است ولی زندگی مرفهی ندارد؛ اما انسانی دیگر در آن حوالی دارای زندگی مرفه و… است؛ اگر نفر اولی به نفر دومی چشم بدوزد و بدون در نظر گرفتن آیه فوق، حسرت زندگی او را در دل داشته باشد، طبعا سبک زندگی خود را به سمت حاشیه های بی ارزش پیش خواهد برد. وقتی شخص اولی به مادیات دیگری حسرت می خورد؛ چه بسا غافل بشود از چگونگی جمع آوری این پول و امکانات(با رشوه و…)، چه بسا با او شریک شود یا از او قرض بگیرد و گرفتار رفتار مادی گرایانه و صفات بد دیگر او شود(تحقیر شود).

به همین خاطر در دین اسلام آن همه بر کار کردن و کسب روزی حلال تاکید شده است تا انسان خود را گرفتار مشکلاتی نکند. زیرا که سبک زندگی انسان در گرو سعی و کوشش حلال اوست.«وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏؛ و اینکه براى انسان بهره‏اى جز سعى و کوشش او نیست.»[۲]

پی نوشت:
۱ــ طه/۳۱
۲ــ نجم/۳۹.