خدای متعال زندگی زناشویی را کانون ترقی دین و دنیای بشر قرار داده است. در این میان نقش بانوان که کانون محبت و رافت هستند، بیشتر است و هم چنان که می توانند بر کار و تلاش دنیایی مردان تاثیر بگذارند؛ بر کار و  تلاش اخروی نیز می توانند تاثیر گذار باشند.

حضرت زهرا(سلام الله علیها) به عنوان تنهاترین بانوی معصوم، الگوی مناسبی برای زنان است. هنگامی که پیامبر رحمت از داماد خویش حضرت علی(علیه السلام) نظرش را راجع به دختر خویش پرسید؛ حضرت جواب داد. «نعم العون علی طاعه الله؛ [فاطمه علیها السلام] خوب یاوری در راه اطاعت و بندگی خداست.»[۱]

اگر اسلام برای انتخاب همسر، معیار دینی را انتخاب می کند و از توجه بیش از حد به ظواهر باز می دارد؛ برای همین است.

چه انسان های خوبی هستند که بر اثر اشتباه بد در انتخاب همسر، خودشان نیز دل و دماغ خوب بودن را از دست می دهند و چه جوان های کم تجربه و ناپخته ای که با انتخاب خوب، خودشان را بالا کشیده و هم در دنیا و هم در دین(امور دینی) پیشرفت می کنند.

پی نوشت

۱ــــ بحار الأنوار (ط – بیروت) / ج‏۴۳ / ۱۱۷