ادبیات شکست سردمداران آمریکا ، حتی در مواقعی که اعتراف به ناکامی می کنند، حاکی از روحیه انکار و استکبار است. این خصیصه از فرعون به سردمداران آمریکا رسیده است

قرآن در مورد ادبیات شکست فرعون در هنگامی که غرق می شد می فرماید: «قال ءامنت انه لا الـه الا الذی ءامنت به بنوا اسرءیل؛ گفت: «ایمان آوردم که هیچ معبودی، جز کسی که بنی اسرائیل به او ایمان آورده‌اند، وجود ندارد»[۱] مطابق این آیه شریفه، فرعون در آخرین لحظه پشیمان شد ولی با ادبیاتی که بوی شک می دهد. فرعون می توانست مثل ساحران بگوید به خدای موسی و هارون ایمان آوردم[۲] اما او گفت به خدای بنی اسراییل، ایمان آوردم. گویا هنوز خدای موسای پیامبر را حتی در لحظه ی مرگ، قبول ندارد.

سردمداران آمریکا نیز که از فرعون ها تبعیت می کنند؛ هر موقع که مجبور به اعتراف به حرف حقی می شوند، آن را به گونه ای ادا می کنند که خوی استکباری و انکار در آن به گونه ای مشهود است. مثلا در جریان بازگردندان محموله نفت ایران در دریای عمان توسط دلاوران سپاه، نیروهای آمریکایی نتوانستند کاری صورت دهند و ناکام ماندند؛ اما این شکست را طوری روایت کردند که گویا بحث دیگری در بین بوده است و آنها فقط نظاره گر حوادث بوده اند.[۳]

شاید کسی بگوید هر کشور دیگری به جای آنها بود، همین کار را انجام می داد؛ اما بحث این است که آنها از روی استکبار و ددمنشی به این سرقت دست زدند و بعد توجیه کردند؛ وگرنه توجیه یک شکست در شرایط عادی، امر بعیدی نیست.

حاصل سخن؛ ادبیات شکست سردمداران آمریکا ، مانع از اعتراف صادق گونه آنها به واقعیت ها می شود و این خوی فرعونی است. ا

پی نوشت ها
۱- قصص، آیه۱۰٫
۲- شعراء، آیه۴۸٫

۳- بازتاب سیلی سپاه به آمریکا/ از شادی ملت‌ها تا تحریف و سانسور غربی‌ها.