اگر چه یکی از امتیازات کشور ما داشتن منابع سرشار نفت است؛ اما تکیه بیش از حد بر این منابع، کشور را آسیب پذیر کرده است. نکته ای که مقام معظم رهبری از سال ها پیش بر آن تاکید داشتند و در بیانیه گام دوم نیز مهم ترین عیوب اقتصاد کشور را، «وابستگی اقتصاد به نفت» می داند.

البته خدا را باید به خاطر این نعت بزرگ بسیار شاکر باشیم. نعمتی که در زمان جنگ، کمک شایانی به اقتصاد ایران کرد؛ اما باید متوجه بود همان طور که ما بر روی نفت حساب ویژه ای باز کرده ایم؛ دشمنان ما نیز بر روی نفت ما حساب ویژه ای باز کرده اند و با تحریم و آشوب در بازار نفت، می خواهند به ما ضربه کاری بزنند. همچنان که در دوره جنگ می خواستند صادرات نفت ایران را به صفر برسانند. بنابراین دوراندیشی ایجاب می کند که ما از وابستگی به نفت بکاهیم تا از آسیب های احتمالی در امان بمانیم. زیرا که به تعبیر مولی الموحدین حضرت علی (علیه  السلام) دوراندیشی باعث مصون ماندن از آسیب ها می شود. «ثَمَرهُ الحَزمِ السَّلامَهُ؛ ثمره دور اندیشى سالم ماندن [از آسیب ها ]است.»[۱]

اگر ما در این چهل سال برای عدم وابستگی به نفت کار قابل ملاحظه ای می کردیم؛ حالا در سال های اخیر که آمریکای جنایت کار ما را تحریم نفتی کرده است چندان به مشکل بر نمی خوردیم. البته الان باز هم دیر نشده و جلوی خطر را از هر جا بگیریم منفعت است. زیرا که دشمن می داند اگر در کار و بار نفت ما خلل ایجاد کند؛ اقتصاد ما متلاطم می شود. بنابراین نباید در این کار تعلل کرد و دشمن را بیش از این امیدوار ساخت.

به امید آن روز. انشاءالله.

پی نوشت

۱ـــ شرح نهج البلاغه لابن أبی الحدید / ج‏۱۸ / ۴۱۴ / ۱۸۳