یک از نکاتی که از سیره ی سردار سلیمانی باید یاد گرفت؛ تواضع ایشان است.

سردار سلیمانی با آن که شخصیت بزرگی بود و با انسان های تاثیرگذار زیادی تماس داشت؛ اما از تواضع او چیزی کم نشد. به گونه ای که وصیت کرده بود روی قبرش فقط بنویسند سرباز. این نکته می رساند که ایشان خود را سرباز اسلام و ولایت می دانسته است و عنوانی برای خودش قائل نبود.«رِجالٌ لا تُلْهیهِمْ‏ تِجارَهٌ وَ لا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاهِ وَ إیتاءِ الزَّکاهِ یَخافُونَ یَوْماً تَتَقَلَّبُ فیهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصارُ؛ مردانى که هیچ تجارتى و خرید و فروشى آنان را از یاد خداوند و اقامه‏ ى نماز و پرداختن زکات بازنمى‏ دارد، و از روزى که در آن دل‏ها و دیده ‏ها دگرگون خواهد شد، خوف دارند .»[۱]

خیلی کسان هستند که اشتغالات دنیا، آن ها را به خود مشغول می کند؛ اما سردار دل ها این گونه نبود. این فرمانده دلاور در هر کجای دنیا که بود، در ایام عزای حسینی، خود را به حسینیه امام خمینی(رحمت الله علیه) می رساند و با تواضع به عزاداری بر سید و سالار شهیدان می پرداخت.

بی تردید تواضع مثال زدنی او برای همه ی ما درس است. امید است که از راه او درس بیاموزیم. انشاءالله.

پی نوشت

۱ــــــ نور/۳۷