شاید اکثر ما فقر را مساوی با نداری و بی پولی قلمداد کنیم؛ اما فقر واقعی این نیست. حضرت علی (علیه السلام) فقر واقعی را این گونه معنا می کند: «لا فَقْرَ مِثْلُ الْجَهْلِ؛ هیچ فقری مثل جهل نیست.» (بحار الانوار(ط-بیروت) ج ۷۵ ، ص ۱۱۱).

مولا علی (علیه السلام) معاصر با مردمی بود که شاید سرمایه مادی کم و بیش داشتند؛ اما گرفتار فقر بودند و نسبت به آینده خود بصیرت نداشتند. حتی نصایح مکرر حضرت به آنها در مورد لزوم دفاع از شهر خود در بربر عمل معاویه، آنها را از وادی فقر نجات نداد.

همین داستان فوق در زمان ما نیز صادق است و باید تک تک ما مراقب باشیم که گرفتار فقر واقعی نشویم که با میلیاردها تومان برطرف نخواهد شد. البته کسیی از فقر مادی نیز استقبال نمی کند؛ اما مسلم است که فقر جهل، کشنده است…